Tutaj jest Poznań

Pierwsza ciekawostka z Poznania

M-400

"W Poznaniu trwają przygotowania do pierwszego etapu najsensacyjnieszej przeprowadzki jaką zna historoia naszych miast - pisał w 1969 roku zachwycony redaktor Expresu Wieczornego - Poznańskie ZOO zmienia miejsce zamieszkania, przenosząc się z 5-hektarowej kawalerki do nowego lokalu w dzielnicy Malta. Mieszkanie to można by określić kryptonimem M-400, bowiem przeznaczone będzie dla przeszło 400 gatunków zwierząt." Co prawda, zapowiednia przeprowadzki nastapiła całe 5 lat później, ale nie zmienia to wcale faktu, że od tego momentu Poznań stał się jedynym w Polsce miastem, w którym są dwa ogrody zoologiczne.

Źródło: M.J.Januszkiewicz, A.Pleskaczyński, Podręcznik Poznańczyka albo 250 dowodów wyższości Poznania nad resztą świata, s.284

Mieszkańcy ogrodu zoologicznego w Poznaniu

Autorzy prac: Anna, Jan, Mikołaj, Ola, Sara

Nasza wersja legendy o poznańskich koziołkach

Legenda o koziołkach z Poznania

Dawno, dawno temu na wielkiej zielonej polania mieszkały dwa koziołki. Poszły zwiedzać miasto - Poznań. Zwiedzały Bamberkę i Ratusz. Kiedy wyszły zobaczyły zegar, pomaszerowały na górę i weszły do zegara. Nie mogły się z niego wydostać. Kiedy zdechły ludzie zrobili kozły z porcelany na ich wzór.
Fotografia: Małgorzata M.

Bociany z naszych zeszytów

Nowe przygody Kajtka

Kajtkowy ogródek

Pewnego słonecznego dnia bocian Kajtek przylecił do ładnego ogródka. W ogródku zobaczył soczystego ślimaka i od razu zjadła go. Były tam też Anita i Małgosia. Kiedy dziewczynki zobaczyły bociana podeszły do niego i zapytały czy może on zostać w ich ogródku. Kajtek powiedział, że chce i został. Kajtek zaprzyjaźnił się z dziewczynkami. Codzianne razem się bawili. Pewnego dnia kiedy dziewczynki karmiły Kajtka spojrzały w niebo. A co to? - zapytała Anita. To było stado bocianów. Przywódca bocianów powiedział: Kajtek musi lecieć z nami! I Kajtek poleciał. Pa! Pa! Kajtek - powiedziały dziewczynki. Dziewczynki odwiedzały Kajtka i jego bocianią rodzinę. Nadeszła zima i Kajtek odleciał do ciepłych krajów. Dziewczynki czekają do wiosny, żeby znów zobaczyć Kajtka.

Ola

O Kajtku i o nowym zwierzęciu

Siedzę sobie spokojnie na płocie i nagle słyszę i widzę coś bardzo dziwnego .
Ma taki ogon jak Bukiet, ma jakieś włosy na głowie, brunatną sierść. To coś bardzo dziwnego, co ludzie nazywają "koń". Ma na imię Gwiazda. Podchodzę do niego i pytam się skąd on podchodzi a on nic, spytałem się go jeszcze raz a on nic. Bardzo dziwne zwierze, myślę sobie. Podsuwa swoją grubą głowę i próbuje mnie ugryść. Wystraszyłem się okropnie i pobiegłem z całych moich sił do kurnika a on za mną, pobiegłem do stodoły a on dalej za mną... Pofrunąłem na najwyższą gałąź lipy. A on próbuje mnie dalej złapać. Tak się wystraszyłem, że aż zrobiłem krok do tyłu i ... spadłem na ziemię. Gdzie ja jestem? Wiem jestem w pokoju Antka. Co się stało? Jak ja się tutaj znalazłem?

Sara

W przyszłym tygodniu kolejne opowiadania:

Łapanie żab
Cześć, nazywam się Kajtek .Dziciej opowiem wam jak łapałem żaby. Dwa tygodnie temu stałem sobie na piecu na jednej nodze i miałem jedno oko przymkięte. Kiedy gospodyni mnie zobaczyła to jak nie wrzaśnie

Grube ślimaki

Jak dyrektor ZOO uciekał z zagrody, że ho!ho!

Zima była bardzo mroźna. Pewnego dnia kierownik Zoo chciał zabrać Kajtka na zimę do ZOO. Gospodyni nie zgodziła się. Dyrektor powiedział,że wróci za tydzień. Jak wychodził z domu Bukiet ugryzł go w pupę. Kury dziobały go po nogach. Wróble latały nad jego głową. Gęsi gęgały głośno. No i dyrektor nie wrócił po Kajtka.

Mikołaj

Sprawozdanie

Wrzesień - Rusza projekt "Wędrówki z bocianem po Polsce".
Październik - Po długich i wyczerpujących rozmowach wybieramy, jako temat naszych dociekań piękne miasto Poznań. Wydaje nam się, że "podróż" do tego miasta, będzie dla nas ciekawą przygodą, ponieważ nigdy nie byliśmy w Poznaniu, za wyjątkiem Jana, który tam mieszkał przez trzy lata. Liczymy na to, że będzie nas wspierał wspomnieniami Na chwilę obecną mało wiemy o tym mieście. Trwają poszukiwania.
Listopad - Rozwiązujemy bociankowe zadanie. Czytamy legendy poznańskie i przygotowujemy ich nowe wersje. Czekamy, aż ponownie będzie działał internet. Piszemy sprawozdanie.

Poznańskie koziołki

Legenda o poznańskich koziołkach.

Ratuszowe koziołki codziennie o godzinie 12:00 wychodzą ze środkowej wieżyczki i trykają się rogami. Nie wiadomo skąd wziął się pomysł połączenia zegara z koziołkami, dlatego kwestię tą najlepiej rozwiąże legenda O poznańskich koziołkach:
Gdy mistrz Bartłomiej wykonał ratuszowy zegar i zamierzał przedstawić go radzie miejskiej, także wojewoda okazał się nim zainteresowany. Z okazji wizyty wojewody postanowiono urządzić wielką ucztę. Daniem głównym miał być sarni udziec, lecz przez nieuwagę kucharza mięso się spalilo. Kuchcik postanowił więc ukraść dwa koziołki i upiec je na rożnie, aby zastąpić spaloną pieczeń. Koziołki uciekły jednak z kuchni na dach ratusza i zaczęły trykać się rogami. Rozbawiony wojewoda darował kucharzowi kradzież, a mistrzowi Bartłomiejowi polecił dołączyć do zegara urządzenie błazeńskie, mianowicie koziołki.

źródło: http://www.scriptorium.fora.pl/mity-i-podania,34/legenda-o-poznanskich-koziolkach,19.html

Fotografia: Małgorzata M.

Zdjęcie z wakacji

Fotografia: Mikołaj K.

Pierwsze zadanie od bocianka

Rozwiązaliśmy pierwsze zadanie
od bocianka.

Niestety w szkole nie było Mikołaja, ale jakoś sobie poradziliśmy.

Etapy naszej pracy zostały uwiecznione na zdjęciach.

Nasze rozwiązanie.

Jeszcze tylko sprawdzenie.

Odpowiedź
Leci 36 bocianów.


Fotografie: KingaZ.